Verbum

збо́жжа, -а, н.

1. Агульная назва хлебных злакавых раслін, з зерня якіх вырабляюцца мука і крупы.

2. зб. Зерне, насенне гэтых раслін.

Сеяць з.

Змалоць з.

|| прым. збо́жжавы, -ая, -ае.

Збожжавыя культуры.

збожжа...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да збожжа, напр.: збожжакамбайн, збожжапагрузчык, збожжапастаўкі, збожжаправод, збожжасейны, збожжасклад.

збожжавытво́рчы, -ая, -ае (спец.).

Які займаецца вырошчваннем, вытворчасцю збожжа.

З. раён.

збо́жжавыя, -ых.

Злакавыя расліны (жыта, пшаніца, ячмень, авёс і пад.), зерне якіх скарыстоўваецца для атрымання прадуктаў харчавання і фуражу.

Сяўба збожжавых.

збожжанарыхто́ўкі, -то́вак, адз. збожжанарыхто́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Дзяржаўная планавая нарыхтоўка збожжа.

|| прым. збожжанарыхто́ўчы, -ая, -ае.

збожжасхо́вішча, -а, н.

Памяшканне для захоўвання збожжа.

збожжаўбо́рачны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да ўборкі хлеба.

Збожжаўборачная кампанія.

З. камбайн.

збожжаўбо́рка, -і, ДМ -ўбо́рцы, ж.

1. Уборка спелай збажыны.

2. Перыяд, калі праводзіцца ўборка каласавых.

збой¹, збо́ю, мн. -і, -яў, м.

Вялікая колькасць каго-, чаго-н., цесна збітага ў адным месцы.

З. машын.

збой², збо́ю, мн. -і, -яў, м. (спец.).

Замінка ў руху каня.

У канцы дыстанцыі ў скакуна адбыўся з.