Verbum

пратрубі́ць гл. трубіць.

пратру́та, -ы, ДМ -тру́це, ж.

Рэчыва, якім пратручваюць насенне і іншыя пасадачныя матэрыялы.

пратруці́ць, -учу́, -ўціш, -ўціць; -ўчаны; зак., што.

Тое, што і пратравіць.

|| незак. пратру́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. пратру́чванне, -я, н.

пратрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. што і без дап. Стойка перажыць што-н., вытрываць.

П. шмат пакут.

2. Прадоўжыць сваё дзеянне не спыняючыся.

Халады пратрывалі да красавіка.

3. Захавацца, праіснаваць які-н. час.

Пад напорам такой вады гэты насып тут доўга не пратрывае.

пратрыма́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

Прабыць які-н. час трымаючыся (у 1—5, 9 і 10 знач.).

пратрыма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Трымаць (у 1, 3—8 знач.) на працягу якога-н. часу.

прату́паць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).

1. Прайсці, тупаючы нагамі.

Хтосьці пратупаў па калідоры.

2. Тое, што і прайсці (у 1 і 2 знач.).

Колькі мы сёння кіламетраў пратупалі?

пратуры́ць гл. турыць.

пратуха́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; незак.

Тое, што і тухнуць².

|| зак. прату́хнуць, -не; прату́х, -хла.

|| наз. пратуха́нне, -я, н.

прату́хлы, -ая, -ае.

Які пратух, нясвежы.

П. сыр.