пратуха́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; незак.

Тое, што і тухнуць².

|| зак. прату́хнуць, -не; прату́х, -хла.

|| наз. пратуха́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)