Verbum

злі́так, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

Застылы кавалак расплаўленага металу.

З. чыгуну.

Серабро ў злітках.

|| прым. злі́ткавы, -ая, -ае.

злі́тны, -ая, -ае.

1. Які зліўся, злучыўся ў адно; суцэльны.

З. тлум.

2. Пра напісанне слоў: не асобны, не праз злучок.

Злітнае напісанне прыслоўяў.

|| наз. злі́тнасць, -і, ж.

зліў, зліва і зліву, м.

1. -у, гл. зліць.

2. -а, мн. злівы, -аў. Прыстасаванне для сцёку якой-н. вадкасці (спец.).

зліўны́, -а́я, -о́е (спец.).

1. Змяшаны, зліты з розных пасудзін у адну.

Зліўное малако.

2. Прызначаны для зліву, злівання.

З. жолаб.

З. чан.

злі́цца, злію́ся, зліе́шся, зліе́цца; зліёмся, зліяце́ся, злію́цца і салью́ся, салье́шся, салье́цца; сальёмся, сальяце́ся, салью́цца; зліўся, зліла́ся, -ло́ся; зліся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Злучыцца ў адзін паток (пра вадкае, цякучае).

Ручаі зліліся ў рэчку.

2. перан. Аб’яднацца, растварыўшыся адно ў другім, саставіць адно цэлае.

Грукат гармат зліўся ў суцэльную кананаду.

К вясне партызанскія атрады зліліся.

Нашы намаганні зліліся.

|| незак. зліва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца

|| наз. зліццё, -я́, н.

зліццё гл. зліцца, зліць.

зліць, злію́, зліе́ш, зліе́; зліём, зліяце́, злію́ць і салью́, салье́ш, салье́; сальём, сальяце́, салью́ць; зліў, зліла́, -ло́, -лі; злі; зліты; зак., што.

1. Адліць, каб аддзяліць што-н. ад чаго-н.

З. ваду са зваранай бульбы.

2. Выліць, пераліць што-н. куды-н.

З. тлушч у слоік.

3. Змяшаць, наліўшы з розных месц.

З. малако ад розных кароў.

4. перан. Злучыць, аб’яднаць.

З. галасы.

З. два прадпрыемствы.

З. сваю душу з прыродай (перан.).

5. Заліць усю паверхню вадкасцю.

З. падлогу вадой.

|| незак. зліва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. зліва́нне, -я, н. (паводле 1—3 і 5 знач.), зліў, злі́ву, м. (да 3 знач.; спец.) і зліццё, -я́, н. (да 4 знач.).

злічы́ць гл. лічыць.

злічэ́нне, -я, н.

Сукупнасць прыёмаў абазначэння ў ліках, спосабаў вылічэння.

Дзесятковая сістэма злічэння.

зло, зла, н.

1. Усё шкоднае, благое; проціл. дабро.

Рабіць з. каму-н. Адплаціць злом за дабро.

2. Бяда, няшчасце, непрыемнасць.

Знайсці віноўніка, што прычыніў такое з.

3. Прыкрасць, злосць (разм.).

З. ўзяло.