Verbum

збо́жжавыя, -ых.

Злакавыя расліны (жыта, пшаніца, ячмень, авёс і пад.), зерне якіх скарыстоўваецца для атрымання прадуктаў харчавання і фуражу.

Сяўба збожжавых.

збожжанарыхто́ўкі, -то́вак, адз. збожжанарыхто́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Дзяржаўная планавая нарыхтоўка збожжа.

|| прым. збожжанарыхто́ўчы, -ая, -ае.

збожжасхо́вішча, -а, н.

Памяшканне для захоўвання збожжа.

збожжаўбо́рачны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да ўборкі хлеба.

Збожжаўборачная кампанія.

З. камбайн.

збожжаўбо́рка, -і, ДМ -ўбо́рцы, ж.

1. Уборка спелай збажыны.

2. Перыяд, калі праводзіцца ўборка каласавых.

збой¹, збо́ю, мн. -і, -яў, м.

Вялікая колькасць каго-, чаго-н., цесна збітага ў адным месцы.

З. машын.

збой², збо́ю, мн. -і, -яў, м. (спец.).

Замінка ў руху каня.

У канцы дыстанцыі ў скакуна адбыўся з.

збой³, збо́ю, м. (спец.).

Галава, ногі і вантробы забітай жывёлы як ежа.

Ялавічны з.

|| прым. збо́йны, -ая, -ае.

збо́ку, прысл.

1. З краю, не ў сярэдзіне, не ў цэнтры.

З. ад дарогі.

Стаць з.

2. З месца, аддаленага ад каго-, чаго-н.

Адысці ўбок і назіраць з.

Калі глядзець на гэта з., дык здаецца, што ўсё тут добра (перан.).

3. у знач. прыназ. з Р. Побач з кім-, чым-н., паблізу каго-, чаго-н.

З. дарогі.

◊

Збоку прыпёка (разм.) — пра каго-, што-н. пабочнае, лішняе.

збо́льшага, прысл. (разм.).

У асноўным, у галоўных рысах або не ў поўную меру, часткова.

Расказаць пра сябе з.