Verbum

бормашы́на, -ы, мн. -ы, -шы́н, ж. (спец.).

Апарат для свідравання ў стаматалогіі, ювелірнай справе і пад.

борт, -а, М -рце, мн. барты́, барто́ў, м.

1. Бакавая сценка марскога або рачнога судна, самалёта.

Кінуць за б.

Апынуцца (аказацца) за бортам (таксама перан.: аказацца выключаным з якой-н. справы).

2. Сценка кузава грузавога аўтамабіля, адкрытага таварнага вагона і пад.

Барты грузавіка.

3. Левы або правы край адзення (паліто, пінжака і пад.) з петлямі або гузікамі для зашпільвання.

|| памянш. бо́рцік, -а, мн. -і, -аў, м. (да 2 і 3 знач.).

|| прым. бартавы́, -а́я, -о́е.

борт...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які знаходзіцца на борце самалёта, абслугоўвае самалёт або пасажыраў самалёта, напр.: бортінжынер, бортправадніца.

бортжурна́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Журнал (у 1 знач.), які вядзецца ў час палёту на самалёце, касмічным караблі.

бортмеха́нік, -а, мн. -і, -аў, м.

Член лётнага экіпажа (самалёта, верталёта і пад.), які адказвае за стан і работу матораў, абсталявання, прыбораў.

бо́ртнік, -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).

Той, хто займаецца бортніцтвам; пчаляр.

|| прым. бо́ртніцкі, -ая, -ае.

бо́ртніцтва, -а, н. (уст.).

Прымітыўнае лясное пчалярства, здабыча мёду лясных пчол.

|| прым. бо́ртніцкі, -ая, -ае.

бортправадні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Служачы грамадзянскай авіяцыі, які абслугоўвае пасажыраў у самалёце.

|| ж. бортправадні́ца, -ы, мн. -ы, -ніц.

бортрады́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Член лётнага экіпажа (самалёта, верталёта і пад.), які падтрымлівае сувязь з зямлёй і адказвае за стан радыёапаратуры.

борць, -і, мн. -і, -ей, ж. (уст.).

Вулей у выглядзе выдзеўбанай калоды або дупло ў дрэве, дзе жывуць пчолы.

|| прым. бо́рцевы, -ая, -ае.