Verbum

зблі́зку, прысл.

З блізкай адлегласці.

Разглядзець каго-, што-н. з.

зблы́тацца гл. блытацца.

зблы́таць гл. блытаць.

зблядне́лы, -ая, -ае.

Які стаў бледным.

З. твар.

зблядне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

Стаць бледным.

|| незак. блядне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

збля́клы, -ая, -ае.

Які страціў яркасць афарбоўкі або свежасць.

Збляклыя фарбы.

Збляклыя кветкі.

збля́кнуць, -ну, -неш, -не; збляк, -кла; -ні; зак.

1. Страціць яркасць, афарбоўку.

Ружовыя фарбы збляклі.

2. Завянуць, страціць свежасць.

Трава зблякла.

збо́жжа, -а, н.

1. Агульная назва хлебных злакавых раслін, з зерня якіх вырабляюцца мука і крупы.

2. зб. Зерне, насенне гэтых раслін.

Сеяць з.

Змалоць з.

|| прым. збо́жжавы, -ая, -ае.

Збожжавыя культуры.

збожжа...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да збожжа, напр.: збожжакамбайн, збожжапагрузчык, збожжапастаўкі, збожжаправод, збожжасейны, збожжасклад.

збожжавытво́рчы, -ая, -ае (спец.).

Які займаецца вырошчваннем, вытворчасцю збожжа.

З. раён.