праката́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што (спец.).
Падвергнуць пракатцы.
П. жалеза.
|| незак. прака́тваць, -аю, -аеш, -ае.
праката́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго (што).
1. Тое, што і пракаціць (у 2 знач.).
2. Пакатаць які-н. час.
П. дзве гадзіны дзяцей на лодцы.
|| незак. прака́тваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).
прака́тваць гл. пракатаць¹-2 і пракаціць.
прака́тка, -і, ДМ -тцы, ж.
Гарачая апрацоўка металу шляхам абціскання паміж вярчальнымі валамі ў асобных станах для надання яму патрэбнай формы, профілю.
П. труб.
|| прым. прака́тны, -ая, -ае.
П. стан.
прака́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.
Рабочы, спецыяліст па пракатцы.
пракаці́цца, -качу́ся, -ко́цішся, -ко́ціцца; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Перамясціцца куды-н. коцячыся.
Сляза пракацілася па твары.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Раздацца (пра раскацістыя гукі).
Пракаціўся гром.
3. Праехацца для забавы, з’ездзіць куды-н. ненадоўга.
П. на самакаце.
|| незак. прако́чвацца, -аецца (да 1 і 2 знач.).
пракаці́ць, -качу́, -ко́ціш, -ко́ціць; -ко́чаны; зак.
1. што. Перамясціць коцячы.
П. бочку.
2. каго. Правесці для забавы.
П. на машыне.
3. Хутка праехаць (разм.).
Нехта пракаціў на веласіпедзе.
◊
Пракаціць на вараных (уст.) — не выбраць, праваліць на выбарах [першапачаткова, пры балаціроўцы шарамі, пакласці чорныя, нявыбарчыя шары].
|| незак. прака́тваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 і 3 знач.) і прако́чваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 і 3 знач.).
пракача́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Разгладзіцца качалкай, качалкамі.
Бялізна добра пракачалася.
2. Правесці які-н. час лежачы, качаючыся.
П. на канапе паўдня.
прака́шляць, -яю, -яеш, -яе; зак.
1. што. Кашляючы, ачысціць горла ад чаго-н.
П. макроту.
2. Падвергнуцца прыступам кашлю на працягу якога-н. часу.
Пракашляў усю ноч.
|| незак. прака́шліваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).
праква́сіцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́сіцца; зак.
Скіснуць (у 1 знач.).
|| незак. праква́швацца, -аецца.