Verbum

пракаці́ць, -качу́, -ко́ціш, -ко́ціць; -ко́чаны; зак.

1. што. Перамясціць коцячы.

П. бочку.

2. каго. Правесці для забавы.

П. на машыне.

3. Хутка праехаць (разм.).

Нехта пракаціў на веласіпедзе.

◊

Пракаціць на вараных (уст.) — не выбраць, праваліць на выбарах [першапачаткова, пры балаціроўцы шарамі, пакласці чорныя, нявыбарчыя шары].

|| незак. прака́тваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 і 3 знач.) і прако́чваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 і 3 знач.).