Verbum

сы́рнік, -а, мн. -і, -о́ў, м.

Ежа з тварагу, выглядам падобная на аладку.

Сырнікі са смятанай.

сы́рны гл. сыр.

сыро́ватка, -і, ДМ -тцы, ж.

Вадкасць, якая атрымліваецца пры адтопліванні, адстойванні кіслага малака.

|| прым. сыро́ватачны, -ая, -ае.

сыро́к, -рка́ і -рку́, мн. -ркі́, -рко́ў, м.

1. -рку́, гл. сыр.

2. -рка́. Невялікі брусочак сыру ці сырковай або тварожнай масы ў індывідуальнай упакоўцы.

|| прым. сырко́вы, -ая, -ае (да 2 знач.).

сырцо́вы гл. сырэц.

сыры́, -а́я, -о́е.

1. Вільготны, не сухі.

Стаяла восеньская сырая пара.

2. Пра прадукты харчавання: не печаны, не вараны, не смажаны і пад.

Сырая бульба.

Сырое мяса.

Есці моркву ў сырым выглядзе.

3. Недавараны, недапечаны, недасмажаны.

С. пірог.

4. перан. Не да канца апрацаваны, недароблены.

С. раман.

|| наз. сы́расць, -і, ж. (да 1 і 4 знач.).

сыры́зна, -ы, ж., зб. (разм.).

1. Недаспелая садавіна, сырая агародніна.

Наеўся сырызны.

2. Што-н. сырое, вільготнае.

Не дровы, а с.

3. перан. Пра што-н. не апрацаванае як след.

сырэ́ц, -рцу́, м.

Не да канца выраблены або не ачышчаны прадукт, паўфабрыкат.

Лён-с.

|| прым. сырцо́вы, -ая, -ае.

сырэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -э́е; незак.

Станавіцца сырым (у 1 знач.).

Памяшканне сырэе.

|| зак. адсырэ́ць, -э́е.

сыска́цца, сышчу́ся, сы́шчашся, сы́шчацца; сышчы́ся; зак. (разм.).

Знайсціся, адшукацца.

Праз некалькі гадзін сыскаўся сабака.