куро́рт, -а,
Мясцовасць з прыроднымі лекавымі ўласцівасцямі (мінеральнымі крыніцамі, гразямі
||
куро́рт, -а,
Мясцовасць з прыроднымі лекавымі ўласцівасцямі (мінеральнымі крыніцамі, гразямі
||
куро́ртнік, -а,
Чалавек, які лечыцца, адпачывае на курорце.
||
курс¹, -у,
1. Напрамак руху, шлях (карабля, самалёта
2.
3. Цана, па якой прадаюцца (купляюцца) каштоўныя паперы, валюта.
У курсе чаго (быць) і ў курс чаго (увайсці, увесці) — пра дасведчанасць у чым
||
курс², -а,
1. Закончаны цыкл, увесь аб’ём спецыяльнага навучання, якіх
2. Асобная гадавая ступень адукацыі ў вышэйшай школе і спецыяльных навучальных установах, а таксама група навучэнцаў гэтай ступені.
3. Выклад навуковай дысцыпліны ў вышэйшай школе, у спецыяльнай навучальнай установе.
||
курса́нт, -а,
1. Навучэнец курсаў.
2. Навучэнец сярэдняй або вышэйшай ваеннай навучальнай установы.
||
||
курсі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй;
Рабіць рэгулярныя паездкі, рэйсы па пэўным маршруце (пра самалёт, цягнік, аўтобус
курсі́стка, -і,
курсі́ў, -сіву,
Друкарскі нахілены ўправа шрыфт, падобны да рукапіснага почырку.
||
курсо́ўка, -і,
Дакумент на права лячэння і харчавання на курорце, звычайна без забеспячэння жыллём.
||
ку́рсы