Verbum

узадра́ць, уздзяру́, уздзярэ́ш, уздзярэ́; уздзяро́м, уздзераце́, уздзяру́ць; узадра́ў, -ра́ла; уздзяры́; узадра́ны; зак., што.

1. Адарваць, аддзяліць рыўком угору што-н. добра прымацаванае і пад.

У. маснічыну.

2. Узараць (цаліну, папар і пад.; разм.).

У. дзірван.

|| незак. уздзіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

узаема...

Першая састаўная частка складаных слоў у знач. ўзаемны, напр.: узаемадапамога, узаемадзеянне, узаемавыгадны.

узаемаабумо́ўленасць, -і, ж.

Узаемная абумоўленасць; уплыў адных з’яў на другія.

узаемаадно́сіны, -сін.

Узаемныя адносіны паміж кім-н.

Таварыскія ў.

узаемадапамо́га, -і, ДМ -мо́зе, ж.

Узаемная дапамога, дапамога адзін аднаму.

Каса ўзаемадапамогі.

узаемадзе́йнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Знаходзіцца ва ўзаемадзеянні.

узаемадзе́янне, -я, н.

1. Узаемная сувязь дзвюх з’яў.

У. попыту і прапановы.

2. Узгодненасць дзеянняў, узаемная падтрымка.

У. авіяцыі і танкаў.

узаемаразуме́нне, -я, н.

Узаемнае разуменне і згода.

Атмасфера ўзаемаразумення.

узаемасу́вязь, -і, мн. -і, -ей, ж.

Узаемная сувязь, зносіны.

узае́мны, -ая, -ае.

Які праяўляецца ў адносінах адзін да аднаго.

Узаемнае давер’е.

У. ўплыў.

|| наз. узае́мнасць, -і, ж.