снегахо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
Аўтамабіль, прызначаны для руху па снезе.
|| прым. снегахо́дны, -ая, -ае.
сне́данне, -я, мн. -і, -яў, н.
Ранішняя яда, а таксама ежа, прызначаная для ранішняй яды.
сне́даць, -аю, -аеш, -ае; незак.
Есці раніцай.
|| зак. пасне́даць, -аю, -аеш, -ае.
сне́жань, -жня, мн. -жні, -жняў, м.
Дванаццаты месяц каляндарнага года.
|| прым. сне́жаньскі, -ая, -ае.
С. дзень кароценькі.
сне́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.
1. Невялікі тугі камяк, злеплены са снегу.
Ляпіць снежкі.
2. мн. Гульня, удзельнікі якой стараюцца закідаць адзін аднаго снежнымі камякамі.
У адліжны дзень зручней гуляць у снежкі.
сні́цца, сню́ся, сні́шся, сні́цца; сні́мся, сніце́ся, сня́цца; незак.
Бачыцца ў сне, мроіцца.
Мне сняцца сны аб Беларусі.
|| зак. прысні́цца, -ню́ся, -ні́шся, -ні́цца; -ні́мся, -ніце́ся, -ня́цца і сасні́цца, -ню́ся, -ні́шся, -ні́цца; -ні́мся, -ніце́ся, -ня́цца.
сніць, сню, сніш, сніць; снім, сніце́, сняць; незак.
1. каго-што і з дадан. Бачыць сон (сны), бачыць у сне.
Сёння сніла бабулю.
2. перан., каго-што, аб кім-чым, пра каго-што і з дадан. Марыць пра што-н., спадзявацца на што-н.
Ты толькі і сніш экскурсію ў Рым.
|| зак. прысні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць (да 1 знач.) і сасні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць (да 1 знач.).
сноб, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).
Чалавек, які рупліва трымаецца моды, правіл і манер «вышэйшага свету», які лічыць сябе носьбітам вышэйшай інтэлектуальнасці і вытанчаных густаў, прэтэндуючы на элітарнасць, выключнае кола заняткаў і інтарэсаў (неадабр.).
Снобы грэбуюць усім, што выходзіць за межы іх уяўленняў аб уласнай годнасці.
|| прым. снабі́сцкі, -ая, -ае.
сноп, снапа́, мн. снапы́, снапо́ў, м.
1. Звязаны пук зжатых сцёблаў збажыны і некаторых іншых культур.
С. жыта.
2. перан., чаго. Паток чаго-н. (прамянёў, пылу і пад.).
С. яркага святла.
◊
Як сноп (паваліцца, упасці і пад.) — цяжка, усім целам.
|| прым. снапо́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).