Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

вербава́ць, вярбу́ю, вярбу́еш, вярбу́е; вярбу́й; вербава́ны; незак., каго.

Набіраць, наймаць людзей на якую-н. працу, схіляць да ўступлення ў якую-н. арганізацыю.

В. рабочых на лесараспрацоўкі.

В. дабравольцаў.

|| зак. завербава́ць, -вярбу́ю, -вярбу́еш, -вярбу́е; -вярбу́й; -вербава́ны.

|| наз. вярбо́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -бо́вак, ж.

|| прым. вярбо́вачны, -ая, -ае.

вербало́з, -у, м.

Куст ці дрэва сямейства вярбовых.

|| прым. вербало́завы, -ая, -ае.

верба́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Вусны.

Вербальная заява.

Вербальная нота (спец.) — дыпламатычная нота без подпісу, якая прыраўноўваецца да вуснай заявы.

|| наз. верба́льнасць, -і, ж.

вербе́на, -ы, ж.

Травяністая ці кустовая дзікарастучая духмяная расліна.

|| прым. вербе́навы, -ая, -ае.

Сямейства вербенавых (наз.).

верблюдзяня́ і верблюдзянё, -ня́ці, мн.я́ты, -ня́т, н.

Дзіцяня вярблюда.

вербняко́вы гл. вярбняк.

верды́кт, -у, М -кце, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Рашэнне прысяжных засядацеляў аб вінаватасці або невінаватасці абвінавачанага.

Вынесці апраўдальны (абвінаваўчы) в.

|| прым. верды́ктны, -ая, -ае.

ве́рмахт, -а, М -хце, м.

Узброеныя сілы фашысцкай Германіі.

Разгром вермахта.

вермішэ́ль, -і, ж.

Гатунак тонкай круглай локшыны фабрычнага вырабу.

|| прым. вермішэ́левы, -ая, -ае.

ве́рмут, -у, М -муце, м.

Род вінаграднага віна з настоямі з траў.

|| прым. ве́рмутавы, -ая, -ае.