пры́клад, -у,
1. Канкрэтная з’ява, факт, якія прыводзяцца для тлумачэння, доказу чаго
2. Дзеянне, якое служыць узорам для пераймання, а таксама ўвогуле выдатны ўзор чаго
3. Матэматычнае практыкаванне, якое патрабуе некаторых дзеянняў над лікамі.
пры́клад, -у,
1. Канкрэтная з’ява, факт, якія прыводзяцца для тлумачэння, доказу чаго
2. Дзеянне, якое служыць узорам для пераймання, а таксама ўвогуле выдатны ўзор чаго
3. Матэматычнае практыкаванне, якое патрабуе некаторых дзеянняў над лікамі.
прыкла́д¹, -а,
Расшыраны канец ружэйнай ложы, які служыць для ўпору ў плячо пры стральбе.
||
прыкла́д², -у,
Дапаможны матэрыял для швейных вырабаў, абутку.
||
пры́кладны, -ая, -ае.
1. Выдатны, узорны, які служыць прыкладам.
2. Тое, што і прыблізны.
||
прыкладны́¹, -а́я, -о́е.
Які мае практычнае значэнне, прымяняецца на практыцы.
прыкладны́²
прыкла́сці, -ладу́, -ладзе́ш, -ладзе́; -ладзём, -ладзяце́, -ладу́ць; -ла́ў, -ла́ла; -ладзі́; -ла́дзены;
1. Пакласці ўшчыльную.
2. Падаць разам з чым
3. Накіраваць дзеянне чаго
||
||
прыкла́сціся, -ладу́ся, -ладзе́шся, -ладзе́цца; -ладзёмся, -ладзяце́ся, -ладу́цца; -ла́ўся, -ла́лася; -ладзі́ся;
1. Наблізіць ушчыльную да чаго
2. Прыціснуўшыся шчакой да ружэйнай ложы, прыцэліцца.
3. да чаго. Накіраваць дзеянне, сілы на што
||
||
прыкле́іцца, 1 і 2
Прыліпнуць, прымацавацца з дапамогай клею ці чаго
||
||
прыкле́іць, -е́ю, -е́іш, -е́іць; -е́ены;
Прымацаваць клеем.
||
||