Verbum

уда́ча, -ы, мн. -ы, уда́ч, ж.

Поспех, патрэбны або жаданы зыход справы.

Нечаканая ў.

Пажадаць удачы.

Ну і ў.! (таксама перан.: такі ўжо ўрадзіўся, няўдаліца; разм., іран.).

удачары́ць, -ру́, -ры́ш, -ры́ць; -ры́м, -рыце́, -ра́ць; -ро́ная; зак., каго (што).

Прыняць у сям’ю (дзяўчынку) на правах роднай дачкі.

|| незак. удачара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. удачарэ́нне, -я, н.

уда́члівы, -ая, -ае.

Такі, якому ўсё ўдаецца, справы якога заўсёды завяршаюцца ўдачай.

У. чалавек.

|| наз. уда́члівасць, -і, ж.

уда́чны, -ая, -ае.

1. Які паспяхова завяршыўся, удаўся.

Удачная паездка.

2. Добры, удалы.

Удачная выпечка хлеба.

Удачна (прысл.) падабраць колеры.

|| наз. уда́чнасць, -і, ж.

удваі́х, прысл.

Колькасцю ў дзве асобы рознага полу або істоты ніякага роду.

Маці з сынам працуюць у.

удвайне́, прысл.

У двайным памеры, удвая.

Заплаціць у.

удвая́, прысл.

1. У два разы.

У. больш.

2. У два рады, сагнуўшы папалам.

Ліст паперы складзены ў.

удво́іцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -о́іцца; зак.

Павялічыцца ўдвая, падвоіцца.

Насельніцтва горада ўдвоілася.

|| незак. удво́йвацца, -аецца.

|| наз. удвае́нне, -я, н.

удво́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., што.

Павялічыць удвая, падвоіць.

У. намаганні.

|| незак. удво́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. удвае́нне, -я, н.

удву́х, прысл.

У колькасці двух мужчын.

У. ехаць весялей.