Verbum

пярцо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Гарэлка, настоеная на перцы.

|| прым. пярцо́вачны, -ая, -ае.

пярша́к, першаку́, м. (разм.).

1. Тавар першага гатунку.

2. Першая, самая моцная самагонка.

Хапіў першаку, дык аж вочы на лоб.

|| памянш. першачо́к, -чку́, м.

пярша́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (разм.).

Тое, што і першацёлка.

пяршы́ць, -ы́ць; безас.; незак. (разм.).

Пра адчуванне пярхоты.

Пяршыць у горле.

|| наз. пяршэ́нне, -я, н.

пяры́на, -ы, мн. -ы, -ры́н, ж.

Мяккая тоўстая падсцілка на ложак у выглядзе доўгага мяшка, напоўненага пер’ем або пухам.

|| памянш. пяры́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. пяры́нны, -ая, -ае.

пярэ́бары, -аў (разм.).

Пераезд, перасяленне.

П. на новае месца.

пярэ́варацень, -ратня, мн. -ратні, -ратняў, м.

Паводле паданняў — чалавек, здольны ператварацца ў каго-, што-н. пры дапамозе чараў.

пярэ́дадзень, -дня, мн. -дні, -дняў м.

Час, які папярэднічае якой-н. даце, падзеі, з’яве.

П.

Новага года.

пярэ́дадне, -я, мн. -і, -яў, н.

Тое, што і пярэдадзень.

пярэдне...

Першая састаўная частка складаных прыметнікаў са знач. пярэдні. напр.: пярэднепаднябенны, пярэднеязычны.