пяршы́ць, -ы́ць; безас.; незак. (разм.).

Пра адчуванне пярхоты.

Пяршыць у горле.

|| наз. пяршэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)