Verbum

змо́раны, -ая, -ае.

1. Абяссілены, стомлены цяжкай працай ці якім-н. іншым заняткам.

З. падарожнік.

2. Які выяўляе стомленасць.

З. твар.

змо́рвацца гл. змарыць.

змо́рваць гл. змарыць.

змо́ршчыцца гл. моршчыцца.

змо́ршчыць гл. моршчыць.

змо́тванне гл. зматаць.

змо́твацца гл. зматацца.

змо́тваць гл. зматаць.

змо́тка гл. зматаць.

змо́ўкнуць, -ну, -неш, -не; змоўк, -кла; -ні; зак.

Перастаць гучаць ці перастаць гаварыць.

Музыка змоўкла.

Кулямёт змоўк.

Апавядальнік змоўк.

|| незак. змаўка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.