Verbum

звышгукавы́, -а́я, -о́е.

Які перавышае скорасць гуку.

Звышгукавая скорасць.

З. самалёт.

звышнатура́льны, -ая, -ае.

1. У містычным уяўленні: які не тлумачыцца натуральным чынам; дзівосны.

Звышнатуральныя сілы.

2. Які перавышае звычайную меру чаго-н.; незвычайны (разм.).

Звышнатуральная хуткасць.

|| наз. звышнатура́льнасць, -і, ж.

звышно́вы, -ая, -ае.

У выразе: звышновая зорка (спец.) — зорка, якая дае раптоўную ўспышку з надзвычай яркім бляскам.

звышпла́навы, -ая, -ае.

Зроблены, выраблены звыш плана.

Звышпланавыя пастаўкі.

звышпрыбы́так, -тку, мн. -ткі, -ткаў, м.

Прыбытак, які перавышае сярэдні прыбытак.

З. манаполіі.

звыштэрміно́вы, -ая, -ае.

1. Які прадаўжаецца звыш вызначанага тэрміну.

Звыштэрміновая служба.

2. у знач. наз. звыштэрміно́вы, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Той, хто добраахвотна застаўся на вайсковай службе пасля адбыцця абавязковага тэрміну.

звышуро́чны, -ая, -ае.

1. Які праводзіцца звыш устаноўленага рабочага часу.

Звышурочная работа.

2. у знач. наз. звышуро́чныя, -ых. Плата за звышурочную работу.

Атрымаць звышурочныя.

звышчалаве́к, -а, мн. звышчалаве́кі, -аў, м.

У некаторых філасофскіх вучэннях: моцная асоба, чые воля, жаданні і ўчынкі не падпарадкоўваюцца ніякім абмежаванням.