Verbum

збале́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е, зак. (разм.).

Змучыцца, спакутавацца.

Збалела матчына сэрца.

збан, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Высокая гліняная пасудзіна, якая звужаецца ўверсе і мае звычайна ручку.

|| памянш. збано́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м. і збано́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

|| прым. зба́нны, -ая, -ае.

збаразні́ць гл. баразніць.