уце́рціся, утру́ся, утро́шся, утро́цца; утро́мся, утраце́ся, утру́цца; уцёрся, уце́рлася; утры́ся; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Увабрацца пры націранні.
Мазь добра ўцерлася.
2. Выцерці сабе твар.
У. ручніком.
3. перан. Праціснуўшыся, увайсці (разм.).
У. ў гушчу натоўпу.
4. перан. Пранікнуць куды-н. пры дапамозе хітрыкаў, нядобрых прыёмаў і пад. (разм.).
У. ў калектыў.
У. ў давер’е да каго-н.
|| незак. уціра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
|| наз. уціра́нне, -я, н.
уце́ха, -і, ДМ уце́се, мн. -і, уце́х, ж.
1. Забава, задавальненне.
Дзіцячыя ўцехі.
2. Той, хто (тое, што) прыносіць радасць, задавальненне.
Толькі ў працы і знаходзіш уцеху.
Дачка — бацькава ў.
уце́чка, -і, ДМ -чцы, ж.
Страта ў выніку выцякання, рассыпання.
У. вады.
У. зерня.
У. інфармацыі (перан.). У. мазгоў (перан.: эміграцыя вучоных, спецыялістаў, творчых работнікаў ці пераход іх у іншую сферу дзейнасці ў сваёй краіне).
уце́шны, -ая, -ае.
Які прыносіць уцеху, радасны, прыемны.
Уцешныя моманты жыцця.
Уцешная мелодыя.
|| наз. уце́шнасць, -і, ж.
уце́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., каго (што).
Спагадай, спачуваннем палегчыць каму-н. гора, цяжкае становішча; парадаваць, абрадаваць чым-н.
У. дзіця.
Яе пісьмо нас уцешыла.
|| незак. уцяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| звар. уце́шыцца, -шуся, -шышся, -шыцца; незак. уцяша́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
|| наз. уцяшэ́нне, -я, н.
уцё́кі, -аў.
1. Хуткі беспарадкавы адыход, адступленне.
У. недабітых варожых часцей.
2. Тайнае самавольнае знікненне з месца абавязковага знаходжання дзе-н.
У. з палону.
уцё́мную, прысл.
У картачнай гульні: не паглядзеўшы сваіх карт.
Гуляць у.
Дзейнічаць у. (перан.: наўдачу, наўгад).
уцё́с, -а, мн. -ы, -аў, м.
Стромая скала.
Гранітны ў.
уцё́сісты, -ая, -ае.
Багаты ўцёсамі, скалісты.
У. бераг.
|| наз. уцё́сістасць, -і, ж.
уці́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.
Абрубак.
У. дрэва.