Verbum

утрамбава́ць гл. трамбаваць.

утрамбо́ўванне гл. трамбаваць.

утрамбо́ўка гл. трамбаваць.

утрапе́нне, -я, н.

Неўтаймаванае праяўленне якіх-н. пачуццяў, безразважнасць, шаленства.

утрапё́ны, -ая, -ае.

1. Раз’юшаны, ашалелы.

Чаго равеш, як у.!

2. Нястрыманы ў праяўленні якіх-н. пачуццяў, які выражае ўтрапенне.

У. позірк.

|| наз. утрапё́насць, -і, ж.

утраса́цца гл. утрэсціся.

утраса́ць гл. утрэсці.

утрая́, прысл.

У тры разы.

У. больш.

утро́іцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -о́іцца; зак.

Павялічыцца ўтрая, патроіцца.

Намаганні ўтроіліся.

|| незак. утро́йвацца, -аецца; наз. утро́йванне, -я, н.

|| наз. утрае́нне, -я, н.

утро́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., што.

Павялічыць утрая, патроіць.

У. сілы.

|| незак. утро́йваць, -аю, -аеш, -ае; наз. утро́йванне, -я, н.

|| наз. утрае́нне, -я, н.