Verbum

тухлі́на, -ы, ж. (разм.).

Пратухлыя, сапсаваныя прадукты, а таксама непрыемны пах ад іх.

ту́хлы, -ая, -ае.

Пратухлы, з непрыемным пахам.

Тухлая рыба.

|| наз. ту́хласць, -і, ж.

тухля́ціна, -ы, ж. (разм.).

Пратухлыя прадукты, а таксама пах ад такіх прадуктаў.

ту́хнуць¹, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; тух, ту́хла; незак.

1. Пераставаць гарэць, свяціць; гаснуць.

Агонь тухне.

Свечка тухне.

2. перан. Слабець, памяншацца.

Надзея тухне.

|| зак. пату́хнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; пату́х, -хла, ату́хнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; ату́х, -хла і сту́хнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; стух, -хла.

ту́хнуць², 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; тух, ту́хла; незак.

Загніваць і непрыемна пахнуць; пратухаць.

|| зак. сту́хнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; стух, -хла.

ту́ці, нескл., н. (спец.).

Выкананне музычнага твора ўсім складам аркестра, хору.

туш¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Кароткае музычнае прывітанне ў гонар каго-н.

Сыграць т.

туш², -ы, ж.

Чорная ці каляровая фарба для чарчэння, малявання або пісьма.

Пісаць тушшу.

|| прым. ту́шавы, -ая, -ае.

туш³, -у, м.

Выпадковы дотык да шара пры гульні на більярдзе, што лічыцца за ўдар.

ту́ша, -ы, мн. -ы, туш, ж.

1. Асвежаванае і выпатрашанае цела забітай жывёліны.

Т. авечкі.

2. Пра вялікага, поўнага чалавека (разм., неадабр.).

|| памянш. ту́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (да 1 знач.).

Т. труса.