Verbum

пра́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Работніца, якая займаецца мыццём бялізны.

прачну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ніся; зак.

1. Перастаць спаць, прабудзіцца.

Дзіця прачнулася рана.

У грудзях прачнулася нянавісць (перан.).

2. перан. Ажывіцца, прыйсці ў рух.

Вёска прачнулася.

|| незак. прачына́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

прачу́лы, -ая, -ае.

Напоўнены вялікім пачуццём.

Прачулыя словы.

|| наз. прачу́ласць, -і, ж.

прачу́ты, -ая, -ае (разм.).

1. Пра які прачулі, даведаліся.

Прачутыя навіны.

2. Прасякнуты пачуццём.

Прачутае жывое слова.

прачу́ць, -чу́ю, -чу́еш, -чу́е; -чу́ты; зак. (разм.).

1. Даведацца па чутках, размовах.

П. пра чыё-н. гора.

2. Пранікнуць пачуццём у сэнс чаго-н.

П. сэрцам усё, што здарылася.

прачына́цца гл. прачнуцца.

прачыні́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ы́ніцца; зак.

Не поўнасцю адчыніцца.

Дзверы прачыніліся.

|| незак. прачыня́цца, -я́ецца.

прачыні́ць, -ыню́, -ы́ніш, -ы́ніць; -ы́нены; зак., што.

Не поўнасцю адчыніць.

П. дзверы.

|| незак. прачыня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

прачы́сціць, -ы́шчу, -ы́сціш, -ы́сціць; -ы́шчаны; зак., што.

1. Вычысціць унутранасць чаго-н.

П. канал ствала.

П. лес.

2. Правесці некаторы час, ачышчаючы што-н.

|| незак. прачышча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 знач.).

|| наз. прачы́стка, -і, ДМ -тцы, ж. (да 1 знач.) і прачышчэ́нне, -я, н. (да 1 знач.).

прачыта́нне гл. чытаць.