Verbum

душагрэ́йка, -і, ДМ -рэ́йцы, мн. -і, -рэ́ек, ж. (разм.).

Цёплая жаночая кофта без рукавоў.

Аксамітавая д.

душагу́б, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Забойца, ліхадзей, разбойнік.

Фашысцкія душагубы.

|| ж. душагу́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак.

душагу́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж.

1. гл. душагуб.

2. Вузкая, няўстойлівая лодка (разм.).

3. Спецыяльная аўтамашына, у якой нямецка-фашысцкія захопнікі знішчалі людзей шляхам удушэння атрутнымі газамі (разм.).

душагу́бства, -а, мн. -ы, -аў, н. (разм.).

Забойства, ліхадзейства.

Многа душагубстваў на яго рахунку.

душапрыка́зчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба, якой завяшчальнік даручае выканаць завяшчанне.

|| ж. душапрыка́зчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

душашчыпа́льны, -ая, -ае (разм., іран.).

Занадта чуллівы, сентыментальны.

Д. раманс.

|| наз. душашчыпа́льнасць, -і, ж.

ду́шна, безас., у знач. вык.

Пра наяўнасць або адчуванне духаты.

Яму д.

У паветры д.

душні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Адтуліна ў чым-н. для доступу паветра.

ду́шны, -ая, -ае.

Гарачы, насычаны выпарэннямі; цяжкі для дыхання.

Д. вечар.

Душнае памяшканне.

душо́к, -шку́, м. (разм.).

1. Пах ад чаго-н., што пачынае загніваць.

Рыба з душком.

2. перан. Ледзь прыметнае праяўленне чаго-н. (у поглядах, настроях і пад.).

Газета з ліберальным душком.