Verbum

прахадны́, -а́я, -о́е.

Які мае скразны праход, служыць для праходу.

П. двор (таксама перан.: пра месца, куды ўвесь час прыходзяць розныя людзі; неадабр.). Прахадная пешка (шахматная пешка, якая мае магчымасць прайсці ў ферзі).

прахаладжа́льны, -ая, -ае.

Які асвяжае ў час гарачыні.

П. напітак.

прахаладзі́цца, -аджу́ся, -о́дзішся, -о́дзіцца; зак. (разм.).

Астыць на паветры.

Выйшаў на двор п.

прахало́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

Умераны холад, які выклікае прыемнае адчуванне.

Ранішняя п.

прахало́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм.).

Рабіць што-н. павольна, не спяшаючыся; гультайнічаць.

прахапі́цца, -аплю́ся, -о́пішся, -о́піцца; зак.

Раптоўна прачнуцца, абудзіцца.

П. ад моцнага стуку.

|| незак. прахапля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца і прахо́плівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

прахапі́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -о́піць; -о́плены; зак., каго-што (разм.).

Пра вецер, холад і пад.: пранізаць наскрозь.

Яго прахапіла ветрам.

|| незак. прахо́пліваць, -ае.

прахарчава́цца, -чу́юся, -чу́ешся, -чу́ецца; -чу́йся; зак.

Пракарміцца.

П. зіму.

|| незак. прахарчо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. прахарчо́ўванне, -я, н.

прахарчава́ць, -чу́ю, -чу́еш, -чу́е; -чу́й; -чава́ны; зак., каго (што).

Пракарміць.

|| незак. прахарчо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прахарчо́ўванне, -я, н.

прахварэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; зак.

Прабыць хворым на працягу якога-н. часу.

Прахварэў тыдзень.