Verbum

пінакатэ́ка

(гр. pinakotheke, ад pinaks, -akos = карціна + theke = сховішча)

сховішча твораў жывапісу; карцінная галерэя.

піна́кль

(фр. pinacle)

дэкаратыўныя вежкі на контрфорсах або на іншых архітэктурных частках познараманскіх і гатычных цэркваў.

пінацыто́з

(ад гр. pino = п’ю + -цытоз)

адзін з магчымых спосабаў жыўлення арганізмаў, які заключаецца ва ўтварэнні пузыркоў цытаплазмы вакол арганічных часцінак з наступным іх пераварваннем.

пінгві́н

(ням. Pinguin, фр. pinguin, ад лац. pinguis = тлусты, сыты)

вялікая антарктычная птушка з падобнымі да ластаў крыламі, якая добра плавае, але не лятае.

пінг-по́нг

(англ. ping-pong)

спартыўная гульня маленькім мячом, які перакідваецца ракеткай цераз нацягнутую ўпоперак стала сетку; настольны тэніс.

піне́н

(ад лац. pinus = сасна)

ненасычаны біцыклічны вуглевадарод з групы тэрпенаў.

пінжа́к

(англ. pea-jacket)

частка мужчынскага касцюма ў выглядзе курткі з адкладным каўняром з бартамі (напр. двухбортны п.).

пініёлы

(іт. pignoli)

ядомае гарохападобнае насенне з шышак пініі.

пі́нія

(польск. pinia, ад іт. pigna)

хвойнае дрэва сям. сасновых з парасонападобнай кронай і чырвона-бурай карой, пашыранае ў Міжземнамор’і; у іншых мясцовасцях вырошчваецца як дэкаратыўнае.

пінк

(англ. pink = ружовы)

ружовая фарба, у склад якой уваходзяць вокісы волава і хрому.