Verbum

пуберта́тны

(ад лац. pubertas, -atis = палавая спеласць)

звязаны з палавым даспяваннем;

п. перыяд — перыяд палавога даспявання.

пу́бліка

(польск. publika, ад лац. publicus = грамадскі)

людзі, якія знаходзяцца дзе-н. у якасці слухачоў, гледачоў, наведвальнікаў.

публікава́ць

(польск. publikować, ад лац. publicare)

1) аб’яўляць для агульнага ведама праз друк;

2) выдаваць які-н. твор.

публіка́ны

(лац. publicani)

асобы ў Стараж. Рыме, якія бралі на водкуп дзяржаўную маёмасць.

публіка́цыя

(польск. publikacja, ад лац. publicatio)

1) аб’яўленне чаго-н. для агульнага ведама праз друк (напр. п. аб’явы);

2) друкаванне якіх-н. матэрыялаў у кнізе, газеце, часопісе;

3) тое, што апублікавана, выдадзена.

публіцы́ст

(ад лац. publicus = грамадскі)

пісьменнік, які піша творы на грамадска-палітычныя тэмы.

публіцы́стыка

(ням. Publizistik, ад лац. publicus = грамадскі)

род літаратуры і журналістыкі (артыкулы, нарысы, памфлеты, фельетоны і інш.), які аналізуе сучаснае жыццё ў мнагастайнасці палітычных, эканамічных, прававых, філасофскіх, мастацкіх і інш. праблем.

публі́чны

(лац. publicus = грамадскі)

1) адкрыты, даступны для публікі (напр. п-ая лекцыя);

2) прызначаны для грамадскага карыстання (напр. п-ая бібліятэка).