Verbum

лаўн-тэ́ніс

(англ. lawn-tennis)

прынятая ў міжнароднай спартыўнай тэрміналогіі назва тэніса.

лаўр

(лац. laurus)

1) вечназялёнае дрэва сям. лаўровых з прадаўгаватым пахучым лісцем, пашыранае ў Міжземнамор’і;

2) мн. лаўровы вянок або асобныя галінкі гэтага дрэва як сімвал перамогі, славы;

пажынаць лаўры — карыстацца вынікамі перамогі.

ла́ўра

(гр. laura)

буйны мужчынскі праваслаўны манастыр, які падпарадкоўваецца сіноду 1.

лаўрэа́т

(лац. laureatus = увенчаны лаўрамі)

1) пераможца якіх-н. спаборніцтваў, адзначаны лаўровым вянком у старажытных грэкаў і рымлян;

2) званне, якое прысуджаецца за выдатныя заслугі ў галіне навукі, тэхнікі, мастацтва;

3) пераможца мастацкага конкурсу.

лаўрэ́нсій

[ад англ. E. Lawrence = прозвішча амер. фізіка (1901—1958)]

штучна атрыманы радыеактыўны хімічны элемент сям. актыноідаў.

лаўса́н

[рус. лавсан, ад Ла(боратория) в(ысокомолекулярных) с(оединений) А(кадемии) н(аук)]

сінтэтычнае валакно, якое выкарыстоўваецца ў тэкстыльнай прамысловасці, а таксама тканіна з такога валакна.

лаўсо́нія

[н.-лац. lawsonia, ад J. Lawson = прозвішча шв. натураліста (памёр у 1747 г.)]

кустовая расліна сям. чальчаковых з светла-жоўтымі або чырвонымі пахучымі кветкамі ў мяцёлках, пашыраная ў тропіках; вырошчваецца як дэкаратыўная і фарбавальная расліна (з лісця атрымліваюць хну).

лаўтэрбарніе́ла

(н.-лац. lauterborniella)

каланіяльная зялёная водарасць сям. сценадэсмавых, якая трапляецца ў прэсных вадаёмах.