лафакале́я
(н.-лац. laphocolea)
пячоначны мох сям. лафакалеевых, які расце ў вільготных месцах, цяністых лясах на глебе, гнілой драўніне.
лафатры́хі
(ад гр. lophos = пучок + thriks, -ichos = валасы)
бактэрыі з пучком жгуцікаў на адным з канцоў клеткі.
лафафо́ра
(н.-лац. laphophora)
расліна сям. кактусавых з шарападобнымі сцёбламі без калючак і ружовымі, белымі або жоўтымі кветкамі, пашыраная на поўдні ЗША і ў Мексіцы.
лафе́т
(ням. Lafette, ад фр. l’affut)
станок, на якім умацоўваецца ствол гарматы для надання яму пэўнага становішча перад стрэлам, а таксама для перамяшчэння гарматы.
лафі́т
(фр. lafite)
сорт чырвонага вінаграднага віна.
лафо́зія
(н.-лац. lophozia)
пячоначны мох сям. лафозіевых, які расце ў лясах на гнілой драўніне, пясчанай або гліністай глебе, камянях.