Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

лафакале́я

(н.-лац. laphocolea)

пячоначны мох сям. лафакалеевых, які расце ў вільготных месцах, цяністых лясах на глебе, гнілой драўніне.

лафатры́хі

(ад гр. lophos = пучок + thriks, -ichos = валасы)

бактэрыі з пучком жгуцікаў на адным з канцоў клеткі.

лафафо́ра

(н.-лац. laphophora)

расліна сям. кактусавых з шарападобнымі сцёбламі без калючак і ружовымі, белымі або жоўтымі кветкамі, пашыраная на поўдні ЗША і ў Мексіцы.

лафе́т

(ням. Lafette, ад фр. l’affut)

станок, на якім умацоўваецца ствол гарматы для надання яму пэўнага становішча перад стрэлам, а таксама для перамяшчэння гарматы.

лафі́т

(фр. lafite)

сорт чырвонага вінаграднага віна.

лафо́зія

(н.-лац. lophozia)

пячоначны мох сям. лафозіевых, які расце ў лясах на гнілой драўніне, пясчанай або гліністай глебе, камянях.