Verbum

лапалі́т

(ад гр. lopos = шкарлупіна + -літ)

форма залягання горных парод у выглядзе плоскай чашы, утвораная з застылай магмы ў глыбіні Зямлі.

лапараскапі́я

(ад гр. lapara = жывот + -скапія)

тое, што і перытонеаскапія.

лапаратамі́я

(ад гр. lapara = жывот + -тамія)

рассячэнне поласці жывата ў час хірургічных аперацый.

лапіда́рны

(лац. lapidarius = рэзчык па камені)

сціслы, выразны (напр. л. стыль).

лапі́лі

(лац. lapillus = каменьчык)

дробныя кавалкі застылай лавы, выкінутыя вулканам у час вывяржэння.

лапсарда́к

(ідыш lapserdak = рьітуальная кашуля з махрамі)

даўнейшы доўгі сурдут у польскіх і галіцыйскіх яўрэяў.