Verbum

курага́

(цюрк. kurug = сухі)

высушаныя без костачак абрыкосы.

кура́ж

(фр. courage = смеласць)

уст. паказная смеласць, развязнасць.

кура́жыцца

(ад фр. courage = смеласць)

важнічаць, трымацца фанабэрыста; крыўляцца.

кура́й

(цюрк. kuraj)

башкірскі і татарскі духавы музычны інструмент тыпу флейты.

кура́нта

(іт. couranta)

урачысты прыдворны танец 16—17 ст., які быў вядомы ў многіх еўрапейскіх краінах.

кура́нты

(фр. courante = бягучы)

вежавы або насценны гадзіннік з музыкай, а таксама музычны механізм у такім гадзінніку.

курартало́гія

(ад курорт + -логія)

раздзел медыцыны, які вывучае лекавыя ўласцівасці прыроды, іх уплыў на арганізм і выкарыстанне з лячэбна-прафілактычнай мэтай.

курарэ́

(індз. kurara)

атрутнае рэчыва з карэння і маладых парасткаў некаторых паўднёваамерыканскіх раслін; выкарыстоўваецца ў медыцыне.

ку́рас

(гр. kuros)

статуя юнака-атлета ў мастацтве старажытнагрэчаскай архаікі.

кура́тар

(лац. curator = апякун)

асоба, якой даручана кіраўніцтва, нагляд за кім-н., чым-н. (напр. к. групы);

2) студэнт у клініцы, які назірае за хворым (гл. курацыя 2).