Verbum

алкагаліза́цыя

(ад ар. alkuhl = далікатны парашок)

1) дабаўленне спірту да вінаграднага віна, каб павялічыць яго моцнасць;

2) увядзенне спірту ў тканкі арганізма для суцішэння болю.

алкагалі́зм

(ад ар. al-kuhl = далікатны парашок)

хвароба, якая ўзнікае ад празмернага і частага ўжывання спіртных напіткаў: выяўляецца ў псіхічнай і фізічнай залежнасці ад алкаголю, сацыяльнай і маральнай дэфармацыі асобы, у псіхічных, неўралагічных і саматычных расстройствах.

алкагаліме́тр

(ад алкаголь + -метр)

прыбор для вызначэння працэнтнай колькасці алкаголю ў водна-алкагольных растворах.

алкагаліме́трыя

(ад алкаголь + -метрыя)

вызначэнне працэнтнай колькасці алкаголю ў водна-алкагольных растворах.

алкагаля́ты

(ад ар. al-kuhl = далікатны парашок)

арганічныя злучэнні, прадукты замяшчэння металам вадароду гідраксільнай групы (гл. гідраксіл) спіртоў.

алкаго́ліз

[ад алкаго(ль) + -ліз]

абменны распад рэчываў пры ўзаемадзеянні са спіртамі.

алкаго́ль

(ар. al-kuhl = далікатны парашок)

1) арганічнае злучэнне, у склад малекул якога ўваходзіць група атамаў кіслароду і вадароду;

2) спіртныя напіткі.

алкаліза́цыя

(ад ар. al-kali = шчолач)

далучэнне шчолачаў да рэчываў.

алкаліме́трыя

(ад ар. al-kali = шчолач + -метрыя)

вызначэнне колькасці кіслаты ў рэчыве шляхам дабаўлення да яго шчолачы.

алкало́з

(ад ар. al-kali = шчолач)

павелічэнне колькасці шчолачаў у крыві і тканках арганізма (параўн. ацыдоз).