Verbum

абдаміна́льны

(н.-лац. abdominalis, ад лац. abdomen = жывот)

анат. брушны (напр. а-ае дыханне).

абдо́мен

(лац. abdomen = жывот)

брушка, задні аддзел цела некаторых членістаногіх, напр. ракападобных.

абду́ктар

(н.-лац. abductor, ад лац. abducere = адводзіць)

анат. адводная мышца (параўн. аддуктар).

абду́кцыя

(лац. abductio = адвод, адхіленне)

1) анат. рух канечнасці ад сярэдняй лініі цела (параўн. аддукцыя);

2) геал. перанос акіянічнай кары і мантыі на ўскраіну кантынента, у выніку чаго ўтвараюцца афіяліты.

абдыкава́ць

(лац. abdicaie)

адрачыся ад прастолу, адмовіцца ад улады, пасады або сану.

абдыка́цыя

(лац. abdicatio)

адрачэнне ад прастолу, адмаўленне ад улады, пасады або сану.