абду́кцыя
(лац. abductio = адвод, адхіленне)
1) анат. рух канечнасці ад сярэдняй лініі цела (параўн. аддукцыя);
2) геал. перанос акіянічнай кары і мантыі на ўскраіну кантынента, у выніку чаго ўтвараюцца афіяліты.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)