Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

піне́н

(ад лац. pinus = сасна)

ненасычаны біцыклічны вуглевадарод з групы тэрпенаў.

пінжа́к

(англ. pea-jacket)

частка мужчынскага касцюма ў выглядзе курткі з адкладным каўняром з бартамі (напр. двухбортны п.).

пініёлы

(іт. pignoli)

ядомае гарохападобнае насенне з шышак пініі.

пі́нія

(польск. pinia, ад іт. pigna)

хвойнае дрэва сям. сасновых з парасонападобнай кронай і чырвона-бурай карой, пашыранае ў Міжземнамор’і; у іншых мясцовасцях вырошчваецца як дэкаратыўнае.

пінк

(англ. pink = ружовы)

ружовая фарба, у склад якой уваходзяць вокісы волава і хрому.

пі́нка

(гал. pink)

невялікае двухмачтавае парусна-маторнае судна ў Галандыі, Даніі, Швецыі для рыбалоўства і перавозкі грузаў.

піно́ль

(ням. Pinole)

дэталь металарэзнага станка, прызначаная для замацавання рэжучага інструмента або падтрымання вырабу.

пі́нта

(англ. pint)

мера вадкасцей і сыпкіх рэчываў у Англіі (роўная 0,568 л), ЗША, (роўная 0,473 л), і некаторых іншых краінах.

пі́нулы

(лац. pinnula = перца)

членістыя прыдаткі на праменях марскіх лілій.

пінцга́ў

(ад ням. Pinzgau = назва мясцовасці ў Аўстрыйскіх Альпах)

парода буйной рагатай жывёлы малочна-мясной прадуктыўнасці, выведзеная ў Аўстрыі.