Verbum

гекато́мба

(гр. hekatombe)

1) ахвярапрынашэнне ў Стараж. Грэцыі (першапачаткова са 100 быкоў);

2) перан. вялізныя ахвяры вайны, тэрору, эпідэміі.

ге́кельфан

[ад ням. W. Heckel = прозвішча ням. музычнага майстра (1836—1909) + гр. phone = гук]

духавы музычны інструмент, барытонавы габой.

гекза́метр

(гр. heksametron)

шасцістопны дактылічны вершаваны памер з пастаяннай цэзурай, які склаўся ў антычнай паэзіі.

гекістатэ́рмы

(ад гр. hekistos = найменшы + -тэрмы)

расліны халоднага клімату.

геко́ны

(н.-лац. gekkonidae, ад малайск. geko)

сямейства яшчарак з будовай пальцаў, прыстасаванай да поўзання па гладкіх сценах; пашыраны пераважна ў тропіках і субтропіках.

гекса-

(гр. heks = шэсць)

першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнні слову «шэсць».

гексагана́льны

(ад гексагон)

шасцівугольны.

гексаге́н

[ад гекса- + н.-лац. (oxy)gen(ium) = кісларод]

выбуховае рэчыва, бясколерны крышталічны парашок, які выкарыстоўваюць у капсулях-дэтанатарах.

гексаго́н

(гр. heksagonos = шасцівугольны)

шасцівугольнік.

гексазамі́ны

(ад гексозы + аміны)

вытворныя простых цукроў, якія належаць да амінацукроў.