Verbum

альтэрнарыёзы

(ад альтэрнарыя)

хваробы раслін, якія выклікаюцца альтэрнарыяй.

альтэрна́рыя

(н.-лац. alternaria)

недасканалы грыб сям. дэмацыевых, які развіваецца на пладах і агародніне ў час вегетацыі і асабліва пры захоўванні.

альтэрна́т

(фр. alternat, ад лац. alternare = чаргаваць)

правілы, якія рэгулююць чарговасць падпісання міжнароднага дагавору яго ўдзельнікамі.

альтэрна́тар

(н.-лац. alternator, ад лац. alternare = чаргаваць)

электрычная машына, якая выпрацоўвае пераменны ток.

альтэрнаты́ва

(фр. alternative, ад лац. alternare = чаргаваць)

1) неабходнасць выбару адной з дзвюх ці некалькіх магчымасцей, кожная з якіх выключае другую, 2) кожная з гэтых магчымасцей.

альтэрнаты́ўны

(ад альтэрнатыва)

які дапускае адну з дзвюх магчымасцей.

альтэрна́цыя

(лац. alternatio = чаргаванне)

лінгв. чаргаванне гукаў, абумоўленае пэўным фанетычным акружэннем або марфалагічнай пазіцыяй.

альтэ́я

(н.-лац. althaea, ад гр. althaia)

травяністая расліна сям. мальвавых з бледна-ружовымі або чырвонымі кветкамі, пашыраная ў Міжземнамор’і, Сярэд. Азіі, на Каўказе; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

а́льфа

(гр. alpha)

1) назва першай літары грэчаскага алфавіта;

а. і амега — пачатак і канец, аснова ўсяго;

2) абазначэнне стану рэчыва пры высокай тэмпературы або пры радыеактыўным распадзе.

альфактаме́трыя

(ад лац. olfactus = нюх + -метрыя)

метад вымярэння вастрыні нюху.