Verbum

афтальмаме́трыя

(ад афтальма- + -метрыя)

вымярэнне скрыўленняў аптычнай паверхні вока пры дапамозе афтальмометра.

афтальмаплегі́я

(ад афтальма- + гр. plege = удар, паражэнне)

адначасовы параліч усіх чэрапнамазгавых нерваў, якія інервуць вочныя мышцы.

афтальмарэа́кцыя

(ад афтальма- + рэакцыя)

метад дыягностыкі сапу, туберкулёзу, бруцэлёзу ў жывёл: у адказ на ўвядзенне ў кан’юнктыву вока спецыяльнага антыгену ў ёй развіваецца характэрны запаленчы працэс.

афтальмаскапі́я

(ад афтальма- + -скапія)

метад даследавання вочнага дна чалавека пры дапамозе афтальмаскопа.

афтальмаско́п

(ад афтальма- + -скоп)

медыцынскі прыбор у выглядзе спецыяльнага люстэрка або аптычнай сістэмы для агляду дна вока.

афтальмі́я

(гр. ophthalmia)

захворванне вока, пераважна запаленчага характару.

афтальмо́лаг

(ад афтальма + -лаг)

спецыяліст у галіне афтальмалогіі.

афтальмо́метр

(ад афтальма- + -метр)

прыбор для вымярэння скрыўленняў аптычнай паверхні вока.

а́фты

(гр. aphthai)

круглыя ранкі на слізістай абалонцы рота, якія развіваюцца пры некаторых захворваннях.

афтэршо́кі

(англ. aftershock)

падземныя штуршкі, якія ідуць за землетрасеннем.