Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

альтруі́ст

(фр. altruiste, ад лац. alter = іншы)

той, хто ў сваёй дзейнасці кіруецца пачуццямі альтруізму (проціл. эгаіст).

альтыгра́ф

(ад лац. altus = высокі + -граф)

самапісны вышынямер.

альтыме́тр

(ад лац. altus = высокі + -метр)

авіяцыйны прыбор вызначэння вышыні палёту.

а́льтынг

(ісл. althing)

парламент у Ісландыі.

альтыплана́цыя

(ад ісп. altiplano, -nicie = пласкагор’е)

выраўноўванне рэльефу вяршыннай зоны горных хрыбтоў пераважна ў выніку выветрывання і нівацыі ва ўмовах халоднага і ўмеранага клімату.

альты́ст

(ад альт)

музыкант, які іграе на альце.

альтыту́да

(лац. altitudo = вышыня)

вышыня пункта мясцовасці над узроўнем мора.

альтэра́цыя

(лац. alteratio = змяненне)

1) муз. павышэнне або паніжэнне гуку на паўтону або на тон;

2) біял. змяненне функцыі і будовы клетак, тканак і органаў пад уплывам механічных, электрычных, хімічных і іншых пашкоджанняў.

альтэрна́нс

(фр. altemance, ад лац. altemare = чаргаваць)

правіла чаргавання рыфмаў у класічным французскім і ўсходнеславянскім вершаскладанні: сумежныя мужчынскія і жаночыя канчаткі павінны быць звязаны рыфмай.

альтэрнантэ́ра

(н.-лац. alternanthera)

травяністая або паўкустовая расліна сям. аксамітнікавых з дробнымі кветкамі ў суквеццях, пашыраная пераважна ў Паўд. Амерыцы і Аўстраліі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.