Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

афо́рт

(фр. eau-forte = азотная кіслата)

від гравюры на метале, атрыманай траўленнем азотнай кіслатой папярэдне нанесенага на ім малюнка, а таксама адбітак з такой гравюры.

афро́нт

(фр. affront)

уст. публічная знявага; неспадзяваная непрыемнасць.

афрыка́анс

(гал. afrikaans)

бурская мова, адна з дзяржаўных моў Паўднёва-Афрыканскай Рэспублікі, роднасная галандскай мове.

афрыка́та

(лац. affricata = прыцёртая)

лінгв. зычны гук са складанай змычна-шчыліннай артыкуляцыяй (напр. ц-тс, ч-нп).

афса́йд

(англ. off side = па-за гульнёй)

становішча па-за гульнёй у футболе, хакеі і інш.

афсе́т

(англ. offset)

спосаб друку, пры якім фарба перадаецца з друкарскай формы на гумавую паверхню, азяе на паперу.

афсе́тны

(ад афсет);

а. друк — тое, што і афсет.

афтальма-

(гр. ophthalmos = вока)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «вочны», «хвароба вачэй».

афтальмадынамаме́трыя

(ад афтальма- + дынамаметрыя)

вымярэнне артэрыяльнага ціску ў сасудах сеткаватай абалонкі вока пры дапамозе спецыяльнага прыбора.

афтальмало́гія

(ад афтальма- + -логія)

раздзел медыцыны, які вывучае хваробы вачэй і распрацоўвае метады іх лячэння.