Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

антрапафо́бы

(ад антрапа- + -фоб)

расліны і жывёлы, якія не пераносяць змены ўмоў існавання пад уплывам дзейнасці чалавека, напр. адоніс, кавыль не церпяць узмоцненай пасьбы, касьбы.

антрапахары́я

(ад антрапа + -харыя)

распаўсюджанне раслін пры мімавольным удзеле чалавека (з насеннем, пры перавозках і інш.).

антрапацэнало́гія

(ад антрапа- + гр. kainos = агульны + -логія)

раздзел экалогіі чалавека, які вывучае ўзаемаадносіны згуртавання людзей з навакольным асяроддзем.

антрапацэнтры́зм

(ад антрапа- + цэнтр)

рэлігійна-ідэалістычны погляд, паводле якога чалавек з’яўляецца цэнтрам і канчатковай мэтай сусвету.

антрапо́іды

(гр. anthropoeides = чалавекападобны)

чалавекападобныя малпы.

антрапо́лаг

(ад антрапа- + -лаг)

спецыяліст у галіне антрапалогіі.

антрапо́нім

(ад антрапа- + гр. onyma = імя)

любое ўласнае імя, якое можа мець чалавек.

антрахіно́н

(ад гр. anthraks = вугаль + хінон)

арганічнае злучэнне класа хінонаў, цвёрды светла-жоўты крышталічны прадукт, выкарыстоўваецца ў вытворчасці фарбавальнікаў.

антрацы́т

(гр. anthrakitis)

лепшы сорт каменнага вугалю.

антрацэ́н

(ад гр. anthraks = вугаль + -цэн)

араматычны вуглевадарод, які атрымліваюць з каменнага вугалю.