Verbum

альпі́дый

(н.-лац. olpidium)

ніжэйшы грыб сям. альпідыевых, які развіваецца на расадзе капусты, лёне, агурках, памідорах, салаце і іншых раслінах.

альпіна́рый

(ад лац. alpinus = алыпійскі)

участак саду або парку ў выглядзе штучнай камяністай горкі, засаджанай высакагорнай расліннасцю.

альпіні́зм

(ад лац. alpinus = алыіійскі)

узыходжанне на цяжкадаступныя горныя вяршыні, леднікі са спартыўнай або пазнавальнай мэтай; высакагорны турызм.

альпіні́ст

(ад лац. alpinus = альпійскі)

спартсмен, які займаецца альпінізмам.

альпінія́да

(ад лац. alpinus = альпійскі)

масавыя спартыўныя мерапрыемствы па альпінізме.

альсе́ка

(іт. al secco = па-сухому)

насценны жывапіс па сухім тынку.

альт

(іт. alto, ад лац. altus = высокі)

1) нізкі дзіцячы або жаночы голас, а таксама спявак (спявачка) з такім голасам;

2) смычковы інструмент, сярэдні паміж скрыпкай і віяланчэллю;

3) другая па вышыні партыя шматгалосага музычнага твора.

альта́зімут

(ад лац. altus = высокі + азімут)

прылада для вызначэння вышыні і азімутаў нябесных свяціл.

альта́нка

(польск. altanka, ад іт. altana)

лёгкі летні будынак у садзе, парку для адпачынку.

альтруі́зм

(фр. altruisme, ад лац. alter = іншы)

1) бескарыслівае служэнне людзям, гатоўнасць ахвяраваць для іх сваімі ўласнымі інтарэсамі (проціл. эгаізм);

2) форма паводзін жывёл, пры якой задавальняюцца патрэбнасці іншых асобін і нават відаў без карысці для сябе.