Verbum

а́тлас

(гр. Atlas, -antos = імя міфічнага героя Атланта, якога багі прымусілі трымаць на плячах неба)

сістэматызаваны зборнік геаграфічных, гістарычных ці іншых карт з тлумачэннямі, а таксама малюнкаў, чарцяжоў, табліц.

атла́с

(гр. atlas = гладкі)

шаўковая тканіна з гладкім, бліскучым правым бокам.

атле́т

(гр. athletes)

1) спартсмен, які займаецца атлетыкай, 2) чалавек моцнага складу і вялікай фізічнай сілы.

атлеты́зм

(фр. athlétisme, ад гр. athleo = змагаюся)

добра развітыя фізічныя якасці спартсмена.

атле́тыка

[гр. athletike (techne) = спартыўнае (майстэрства)]

сістэма гімнастычных практыкаванняў, якія развіваюць сілу, спрыт, вынослівасць;

лёгкая а. — бег, хадзьба, скачкі, кіданне кап’я, дыска, штурханне ядра і інш.;

цяжкая а. — бокс, барацьба, падняцце цяжару.

атлеты́чны

(гр. athletikos)

1) уласцівы атлету, дужы;

2) звязаны з атлетыкай (напр. а-ыя практыкаванні).

атмагеахі́мія

(ад гр. atmos = дыханне + геахімія)

раздзел геахіміі, які вывучае склад атмасферы Зямлі і яго эвалюцыю ў ходзе геалагічнай гісторыі.

атмасфе́ра

(ад гр. atmos = дыханне + сфера)

1) газападобная абалонка вакол Зямлі і некаторых іншых планет, 2) пазасістэмная адзінка вымярэння ціску, роўная ціску ртутнага слупа вышынёй 760 мм пры тэмпературы 0°С (1,0332 кг/см​²);

3) перан. настрой і ўзаемаадносіны ў калектыве (напр. а. дружбы, а. павагі).

атмасфе́рыкі

(ад атмасфера)

радыёхвалі, якія ўтвараюцца ў выніку электрычных разрадаў у атмасферы Зямлі.

атмо́метр

(ад гр. atmos = пара, выпарэнне + -метр)

прыбор для вымярэння хуткасці выпарэння вады.