Verbum

антыпо́ды

(гр. antipodes = літар. размешчаныя нагамі да ног)

1) насельнікі двух дыяметральна процілеглых пунктаў зямнога шара;

2) людзі з процілеглымі поглядамі, густамі, рысамі характару;

3) клеткі, размешчаныя ў процілеглым ад пылкаўваходу канцы зародкавага мяшка пакрытанасенных раслін.

антыпратазо́йны

(ад анты + лац. protozoa = прасцейшыя)

які мае адносіны да рэчываў, што прыгнечваюць жыццядзейнасць прасцейшых і выкарыстоўваюцца для лячэння і прафілактыкі захворванняў, выкліканых гэтымі мікраарганізмамі.

антыпрато́н

(ад анты- + пратон)

фіз. элементарная часціца, якая з’яўляецца антычасціцай у адносінах да пратона.

антырабі́чны

(ад анты- + лац. rabies = шаленства)

звязаны з прышчэпкамі, якія ахоўваюць чалавека або жывёліну ад захворвання шаленствам.

антыра́ды

[ад анты- + рады(яцыя)]

рэчывы, якія павышаюць стойкасць палімераў і іншых матэрыялаў да дзеяння радыяцыйнага выпрамянення.

антыраке́та

(ад анты- + ракета)

снарад, прызначаны для знішчэння ракет наступальнага дзеяння.

антыры́нум

(н.-лац. antirrhinum, ад гр. antirrinon)

травяністая расліна сям. залознікавых з буйнымі кветкамі ў гронках, пашыраная пераважна ў Паўн. Амерыцы і Міжземнамор’і; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная; роцікі.

антырэлігі́йны

(ад анты- + рэлігія)

накіраваны супраць рэлігіі.

антысаніта́рны

(ад анты- + санітарыя)

які супярэчыць патрабаванням санітарыі.

антысанітары́я

(ад анты- + санітарыя)

парушэнне правіл санітарыі.