Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

антыкадо́н

(ад анты- + кадон)

участак малекулы транспартнай рыбануклеінавай кіслаты, які «пазнае» кадон пры біясінтэзе бялку.

антыкадэ́нцыя

(ад анты- + кадэнцыя)

інтанацыйнае павышэнне голасу ва ўступнай частцы складана-залежнага сказа.

антыкаланія́льны

(ад анты- + каланіяльны)

накіраваны супраць каланіялізму.

антыка́мера

(іт. anticamera)

пакой у палацах 16—18 ст., чакальня для дваран і пакаёвых, часта памяшканне шматмэтавага выкарыстання (сталовая, зала і г.д.).

антыкамуні́зм

(ад анты- + камунізм)

варожая камуністычнай тэорыі і практыцы ідэалогія і палітыка.

антыканстытуцы́йны

(ад анты- + канстытуцыя)

які супярэчыць канстытуцыі.

антыкан’ю́нкцыя

(ад анты- + кан’юнкцыя)

адмаўленне кан’юнкцыі.

антыкаразі́йны

(ад анты- + карозія)

які вызначаецца стойкасцю супраць хімічнага або электрахімічнага ўздзеяння знешняга асяроддзя.

антыкато́д

(ад анты- + катод)

дадатны электрод рэнтгенаўскай трубкі, размешчаны супраць катода.

анты́ква

(лац. antiquus = старадаўні)

друкарскі лацінскі шрыфт з закругленымі формамі, у адрозненне ад вуглаватага гатычнага шрыфту.