Verbum

геру́сія

(гр. gerusia, ад geron = стары чалавек)

рада старэйшын у старажытнагрэчаскіх гарадах-дзяржавах.

герц

[ням. H. Hertz = прозвішча ням. фізіка (1857—1894)]

адзінка вымярэння частаты ваганняў.

ге́рцаг

(ням. Herzog)

1) выбарны правадыр племені ў старажытных германцаў;

2) буйнейшы тэрытарыяльны ўладальнік у сярэдневяковай Зах. Еўропе;

3) адзін з вышэйшых дваранскіх тытулаў у Зах. Еўропе.

геры́лья

(ісп. guerilla, памянш. ад guerra = вайна)

назва партызанскай вайны ў Іспаніі і Лац. Амерыцы.

герылья́сы

(ісп. guerillas, мн. ад guerilla = партызанская вайна)

удзельнікі герылы.

геры́цый

(н.-лац. hericium)

базідыяльны грыб сям. яжовікавых, які расце на ламаччы і пнях лісцевых парод (асабліва бярозы).

герыятры́я

(ад гр. geron = стары чалавек + -ятрыя)

раздзел геранталогіі, які вывучае асаблівасці захворванняў людзей старэчага веку і распрацоўвае метады лячэння і папярэджання іх.

герэфо́рды

(ад англ. Herefordshire = назва графства ў Англіі)

парода буйной рагатай жывёлы мяснога напрамку, якая выведзена ў Англіі ў 18 ст.

гесперо́рніс

(ад гр. hespera = вечар, захад + ornis = птушка)

вымерлая зубастая птушка, якая жыла ў мезазоі; вяла плаваючы спосаб жыцця, не лятала.

геста́па

(ням. Gestapo, ад Geheime Staats Polizei = тайная дзяржаўная паліцыя)

тайная паліцыя ў гітлераўскай Германіі, якая жорстка распраўлялася са сваімі ахвярамі.