Verbum

піке́​²

(фр. piquē)

баваўняная або шаўковая тканіна палатнянага перапляцення з рубчыкам уздоўж асновы.

піке́т

(фр. piquet = калок, вяха)

1) невялікі ваенны вартавы атрад, застава (напр. конны п.);

2) група бастуючых рабочых для аховы прадпрыемства ад пранікнення штрэйкбрэхераў;

3) пункт мясцовасці, адзначаны колікам, забітым роўна з паверхняй зямлі, які служыць для ўстаноўкі на ім рэйкі пры нівеліраванні і замацаванні трасы на мясцовасці;

4) адзінка вымярэння даўжыні чыгуначных ліній;

5) старадаўняя гульня ў карты.

пікетава́ць

(фр. piqueter)

ахоўваць што-н., знаходзячыся ў пікеце.

пікета́ж

(фр. piquetage = устанаўленне колікаў)

выбар пунктаў на мясцовасці і адзначэнне іх калкамі пры нівеліраванні.

пі́кі

(фр. pique)

картачная масць з малюнкам у выглядзе чорнага наканечніка пікі; віны.

пікі́равацца

(фр. piquer)

абменьвацца з’едлівымі, колкімі заўвагамі.

пікі́раваць

(фр. piquer = літар. калоць)

зніжацца амаль вертыкальна і на вялікай хуткасці (пра самалёт).

пікіро́ўка

(ад фр. piquet = кол, калок)

перасадка маладых агароднінных, пладовых, дэкаратыўных і некаторых тэхнічных раслін для паляпшэння ўмоў іх росту.

пікназо́нд

(ад гр. pyknos = шчыльны + зонд)

прыбор для хуткага вызначэння шчыльнасці марской вады на розных глыбінях.

пікнале́псія

(ад гр. pyknos = часты + lepsis = прыступ)

кароткія і шматлікія прыступы памутнення свядомасці ў дзяцей (пры адсутнасці парушэння псіхікі).