Verbum

банкабро́ш

(фр. banc á broches)

машына, якая выкарыстоўваецца ў бавоўнапрадзільнай вытворчасці для падрыхтоўкі паўфабрыкату для пражы.

банка́рт

гл. бенкарт.

банке́т​¹

(фр. banquet, ад іт. banchetto)

публічны ўрачысты абед або вячэра з нагоды чаго-н. або ў гонар каго-н.

банке́т​²

(фр. banguette)

1) невысокі земляны насып для засцярогі чыгункі або гідратэхнічнага збудавання ад размывання вадой;

2) невысокі насып каля ўмацаванага вала для зручнасці стральбы з вінтовак;

3) пляцоўка на судне для размяшчэння компасаў, дальнамераў і інш.

банкі́р

(фр. banquier, ад іт. banchiere)

буйны акцыянер або ўладальнік банка.

банкно́ты

(англ. banknotes)

папяровыя грошы, якія ўжываюцца замест металічных і павінны забяспечвацца золатам і іншымі каштоўнымі металамі.

банкру́т

(фр. banqueroute = банкруцтва < іт. bancarotta, ад banco = лаўка + rotto = зламаны)

1) збяднелы неплацежаздольны даўжнік (асоба, прадпрыемства, арганізацыя);

2) перан. чалавек, які пацярпеў крах у сваёй дзейнасці або поўную няўдачу ў асабістым жыцці.

банкру́цтва

(фр. banqueroute < іт. bancarotta, ад banco = лаўка + rotto = зламаны)

1) страта даўгавой плацежаздольнасці ў сувязі з разарэннем даўжніка;

2) перан. правал у ідэйнай, палітычнай дзейнасці якой-н. асобы або арганізацыі.

бант

(польск. bant, ад ням. Band)

звязка са стужкі ў выглядзе вузла і дзвюх свабодна выпушчаных петляў.

банто́н

(фр. bon ton = добры тон, добрыя манеры)

свецкая пачцівасць, далікатнасць у абыходжанні.